افزودنی‌ های آنتی‌ یووی گروهی از مواد شیمیایی هستند که با هدف محافظت از پلیمرها و محصولات پلیمری در برابر اثرات مخرب پرتو فرابنفش (UV) به کار میروند. تابش مداوم اشعه خورشید باعث شکست زنجیره‌های پلیمری، تغییر رنگ، کاهش استحکام مکانیکی و زردشدگی سطح محصول می‌شود. آنتی‌یووی‌ها با مکانیسم‌هایی نظیر جذب، پراکندگی یا مهار مستقیم انرژی UV، این فرآیند تخریب را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهند.

به‌طور کلی دو نوع اصلی از آنتی‌یووی‌ها در صنایع پلاستیک استفاده می‌شود: جاذب‌های UV (UV Absorbers) که انرژی پرتو را جذب کرده و به شکل گرمای بی‌ضرر آزاد می‌کنند، و پایدارکننده‌های نوری (HALS – Hindered Amine Light Stabilizers) که رادیکال‌های آزاد حاصل از تجزیه نوری را مهار کرده و ساختار پلیمر را پایدار نگه می‌دارند.

این افزودنی‌ ها در تولیدات متنوعی چون فیلم‌ های کشاورزی، قطعات خودرویی، وسایل فضای باز، لوله‌ ها و محصولات بسته‌ بندی شفاف کاربرد گسترده دارند. انتخاب نوع و میزان مصرف آنتی‌یووی باید با توجه به نوع پلیمر (مانند PE، PP، PVC و PET)، شرایط محیطی، ضخامت محصول و طول عمر مورد انتظار انجام گیرد.استفاده اصولی از آنتی‌ یووی نه‌تنها باعث افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت ظاهری و فنی محصولات می‌شود، بلکه از نظر اقتصادی نیز سودمند است، زیرا هزینه‌های تعویض و تعمیر را کاهش می‌دهد و رضایت مصرف‌کننده نهایی را تضمین می‌کند.